เทวีรำพึง ๔.

ดวงตาของเจ้า เข่นฆ่าหัวใจแห่งรัตติกาลนี้
จนอับปางลง..,
รอยยิ้มลักขโมยแรงปรารถนาของความมืดมิด
ให้ไปปรากฏต่อโลกอย่างน่าอับอายที่สุด
รัศมีความสุขฉีกหน้ากากจันทราจนไม่เหลือเค้า
แม้เสี้ยวหน้าที่ชอกช้ำ..,
......... ทว่าปรากฏการณ์เหล่านี้
ฉายฉานอยู่บนม่านชีวิตได้ไม่เคยนาน
.................. ๑๒,


Rik.sindongma - WJ.